عمده سنگ طبیعی دارای استحکام بسیار خوبی هستند و می توانند وزنی که بر روی آنها اعمال می شود را تحمل کنند.
بنابراین، این جنبه از سنجش کیفیت سنگ ها در لیست نگرانی ها پایین است. اما زمانی که قرار است از سنگ ها در ساختمان های عظیم استفاده شود، بررسی مقاومت فشاری آنها بسیار مهم است.
تخته سنگ هزاران سال است که برای ساخت و ساز استفاده می شود زیرا چرخه های انجماد و ذوب که هر سال اتفاق می افتد آسیب نمی بیند.
سازندگان خبره قبل از تصمیم گیری در مورد یک سنگ به جنبه ها و ویژگی های مختلف سنگ ها نگاه می کنند.
سنگ های کوچکتر با هم ترکیب می شوند و سنگ های رسوبی را تشکیل می دهند.
سنگ های مورد استفاده در ساخت و ساز معمولا دارای مقاومت فشاری بین 60 تا 200 نیوتن بر میلی متر مربع هستند.
به منظور جلوگیری از آسیب های سازه ای، سنگ های مورد استفاده در ساختمان باید در برابر شرایط جوی مانند باد، باران و دمای شدید مقاوم باشند.
بسیار مهم است که به مدت طولانی دوام داشته باشد و به دلیل عوامل محیطی فوق الذکر خراب نشود.
سنگ‌هایی که برای ساخت کف پل، روسازی یا پیش‌بند استفاده می‌شوند، در برابر سایش و فشارهای سایشی ناشی از ترافیک انسانی و مکانیکی آسیب‌پذیر هستند.
با گذشت زمان، این نیروها می توانند سنگ ها را فرسوده کنند. در نتیجه، انجام تست سختی روی سنگ ضروری است.
مقیاس موس برای تعیین میزان سختی یک سنگ استفاده می شود.
اصطلاح چقرمگی سنگ به توانایی یک ماده برای تحمل مقدار قابل توجهی نیرو قبل از شکستن اشاره دارد.
اگر قرار است در هر سازه ای مورد استفاده قرار گیرد، سنگ های ساختمانی باید به اندازه کافی قوی باشند تا در برابر کرنش های ناشی از ارتعاشات مقاومت کنند.
ارتعاشات می تواند ناشی از ماشین آلات نصب شده در بالای آنها یا بارهایی باشد که از روی آنها می گذرد. سنگدانه های سنگی مورد استفاده برای آسفالت راه ها باید محکم و بادوام باشند.
وزن مخصوص بالاتر باعث می شود سنگ متراکم تر و طولانی تر از سنگ پایین تر باشد.
برای ساخت سدها، دیوارهای حائل، اسکله ها و بندرها باید از سنگ هایی با وزن مخصوص بالاتر استفاده کرد. بین چگالی بیشتر این سنگ ها و وزن بیشتر آنها همبستگی وجود دارد.
