حنا عربی خیلی بیشتر از شکل های زیبا و چرخان است.
به طور سنتی قبل از مراسم عروسی مسلمانان از آن برای نقاشی «برکه» یا «برکت روی پوست» استفاده می‌شود. برخی از الگوهای پیچیده معانی خاصی دارند.
در سودان رنگ حنا از قداست خاصی برخوردار است و به همین دلیل همیشه در مواقع شاد حضور دارد.
حنا از زمان تمدن های باستانی سودان بخشی از میراث اجتماعی و فرهنگی سودان بوده است.
در الجزایر، عروس ها هدایایی جواهرات دریافت می کنند و قبل از عروسی روی دستان خود حنا نقاشی می کنند.
حنا در افغانستان به نام «خینا» نیز شناخته می شود.
سنت افغانستان بر این باور است که حنا خوش شانسی و خوشبختی می آورد.
در بسیاری از مناسبت ها مانند شب های عروسی، عید فطر، عید قربان و شب برات توسط مردان و زنان استفاده می شود.
در پاکستان، حنا اغلب در عروسی ها، عید فطر، عید قربان، میلاد و دیگر مراسم استفاده می شود.
مراسم حنا به رسم حینا معروف است که اغلب یکی از مهمترین مراسم قبل از عروسی است که توسط خانواده عروس و داماد برگزار می شود.
در سومالی، حنا برای قرن ها مورد استفاده قرار می گرفته است، آن را از برگ درخت Ellan که به طور وحشی در مناطق کوهستانی سومالی رشد می کند، کشت می شود.
برای مصارف عملی مانند رنگ کردن مو و همچنین با رنگ کردن انگشتان دست و پا به صورت اسراف‌آمیزتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در مصر، حنا به مدت 9000 سال نزد فراعنه در مصر وجود داشته است.
گفته می شود کلئوپاترا، آخرین ملکه سلطنتی تمدن مصر باستان، از حنا برای زیباسازی خود استفاده می کرد. در حال حاضر مراسم عروسی قبل از روز عروسی، جشن گرفتن شب حنا است.
در بنگلادش از حنا در مناسبت هایی مانند عروسی و نامزدی و همچنین در عید فطر، عید قربان و دیگر مراسم استفاده می شود.
در مراسم عروسی، یک شب حنا به طور سنتی به نام «مهندی شوندها» به معنای عصر مهدی شناخته می شود.
در تونس، روند عروسی سنتی 8 روز قبل از مراسم عروسی آغاز می شود، زمانی که یک سبد به عروس تحویل داده می شود که حاوی حنا است.
امروز در جشن حنا داماد عروس را همراهی می کند.
