به تقلید از شال چروک بلند رنگی، گران قیمت و غیرقابل دسترس برای طیف گسترده ای از مردم، کارخانه های روسی شروع به تولید روسری های چاپی کردند.
تقریباً در تمام قرن نوزدهم، روسری و شال با دست پر می شد. سنت پاشنه زدن در روسیه از دوران باستان آمده است. از زمان های بسیار قدیم، لباس های روسی از کتان ساخته شده است، که پاشنه آن به ویژه خوب بود، بنابراین هنر پر کردن نقاشی ها در روسیه به سطح بالایی از مهارت رسیده است.
فرآیند پاشنه زدن پیچیده و طولانی است. ابتدا پارچه بافته شده سفید شد، سپس قبل از رنگرزی، یک سری عملیات مقدماتی را طی کرد. پارچه را به اندازه روسری برش می دادند و روی قاب چوبی می بستند و برای پرکردن پیچیده ترین نقش ها روی میزی که با پارچه ضخیم یا نمد پوشانده شده بود می چسباندند.
الگوی روی پارچه با تخته های چوبی حک شده اعمال شد: گل و آداب. هنگام چاپ، شکل را با یک چکش چدنی سنگین می‌کوبیدند تا رنگ بهتر پارچه را اشباع کند، از جایی که اصطلاح “پاشنه” یا “چشم‌انداز” از آنجا آمده است. رنگ هایی با گل روی پارچه می زدند و هر رنگ به یک تخته جداگانه نیاز داشت.
کانتور الگو با آداب پر شده بود. ساخت آنها پر زحمت تر بود: در ابتدا الگوی روی درخت سوخته و پر از سرب شد. کانتور به دست آمده بر روی تخته های جداگانه سوار شد. بسته به اندازه روسری، الگوی آن به 4.16 یا 24 قسمت تقسیم می شد. ابتدا کانتور الگو پر شد، سپس تمام رنگ های آن به صورت متوالی پر شد.
برخی از شال ها با الگوهای پیچیده به 400 تخته پچ نیاز دارند.
ایجاد الگوی شال موضوع بسیار مهمی بود؛ هنرمندان به طور خاص به این امر مشغول بودند. خود نقاشی ارزشمند بود. به طوری که نقاشی نمی تواند توسط رقبا استفاده شود، او بیمه شد. نقاشی ایجاد شده به رنگ شناس رسید. طرح رنگ شال های روسی را از شرقی و غربی متمایز می کند.
تن های اشباع شده، اما بسیار خالص و لطیف قرمز، صورتی، سبز، آبی، فیروزه ای، بنفش، زرد در الگوهای گل تزئینی شال های روسی خلق و خوی عمده ای را ایجاد کرد که با ذائقه عامیانه روسیه مطابقت داشت. روسری ها توسط دختران و زنان در زمان های مختلف سال پوشیده می شد، در روزهای هفته – ساده تر، در تعطیلات – ظریف تر، آنها رنگارنگی و اصالت خاصی به لباس زنانه می بخشیدند. روسری به همراه سارافون به نمادی از لباس روسی تبدیل شده است.
محققان M. Shvetsova که در اواخر دهه 1890 از منطقه ما بازدید کردند، N. Grinkova در دهه 1920، به زیبایی آرایش سر زنان دهقان اشاره کردند. دختران شال هایی می پوشند که به صورت نوار پهن پیچیده شده اند که از وسط روی پیشانی قرار می گیرد و دور سر می پیچد، انتهای آن در پشت پیچ خورده و دوباره با فرهای ماهرانه به جلو منتقل می شود، چیزی شبیه به یک تاج پیدا می شود.
بالا در جلو و پایین تر از پشت؛ تاج باز می ماند زنان متاهل گوشه شال را باز می گذارند تا تاج سر را بپوشانند، سالمندان انتهای شال را از پشت باز می کنند و جوان دور سر می پیچد.
در محیط شهری و تجاری، رسم پوشاندن شانه ها با شال ریشه گرفت، که مطابق با سنت روسی لباس پوشیدن برای پنهان کردن شکل بدن زن بود.
در قرن بیستم و بیست و یکم روسری و شال یکی از لوازم ضروری شده است. محصولات نساجی مدرن سنت ها را حفظ کرده و توسعه می دهند و به خواسته های مد و سلیقه زمان پاسخ می دهند.
